ရင္ထဲကအလြမ္းရထားေတြလည္း
ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ဘူတာမွာ
ဘယ္လုိလူေတြၾကိဳေနမလည္း
ဘယ္ဘူတာပဲ ဆုိက္ဆုိက္
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့
ဘူတာ အေဟာင္းတစ္ခုမွာ
နားခုိရမွာပါပဲကြာ။
ခ်ည္တိုင္လြတ္တဲ့
ငါ့ရင္ကအလြမ္းေတြလည္း
ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္တုိင္မွာ
ဘယ္လုိ လူေတြက လာခ်ည္ေႏွာင္ေပးမလည္း
ေနညုိရင္ေတာ့
ငါ့သခင္က
ျပန္လာ ခ်ည္ေပးသြားမွာပါ။
အလြမ္းဆုိတာ
ေ၀ဒနာ တစ္မ်ဳိးဆုိရင္
ငါ့အတြက္ အိပ္ပ်က္ညေတြမွာ
ထထေဖာက္တတ္တဲ့ ေရာဂါကလည္း
ထုိထုိ ထုိ ေသာေရာဂါ မ်ဳိးပဲျဖစ္ေလမည္။
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့
ဇီ၀က ျပန္ေပၚလာမွာပါ။
0 comments:
Post a Comment