ကၽြန္ေတာ္ထြက္သြားေတာ့မယ္။ အိမ္ကုိမျပန္ေတာ့ဘူး ။ဘယ္ေက်ာင္းမွာမွမေနေတာ့ဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလးကုိသြားေတြ.ျပီးႏွဳတ္ဆက္မယ္။ျပီးေတာ့သူဆီကေခ်းလာတဲ့ပုိက္ဆံေလးကုိျပန္ေပးမယ္။ျပီးေတာ့ကားၾကံဳစီးျပီးအေနာက္ဘက္ျပည္နယ္ေတြကုိသြားမယ္လုိ့ကၽြန္ေတာ္ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။
အဲဒီကုိေရာက္ရင္ကၽြန္ေတာ့္ကုိဘယ္သူမွလဲမသိေတာ့ဘူး။ရူခင္းလဲလွတယ္၊ေနေရာင္ျခည္လဲျဖာတယ္။
အဲံဒီေနရာေရာက္ရင္အလုပ္တစ္ခုရွာလုပ္မယ္၊
ဓာတ္ဆီဆုိင္တစ္ခုခုမွာ၀င္ျပီးဆီျဖည္.တာတုိ့အင္ဂ်င္၀ုိင္ထည့္တဲ့အလုပ္ဘာတုိ့ေပါ့။
ဘယ္လုိအလုပ္မ်ိဴးလုပ္လုပ္ရလုပ္ရဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္မေၾကာက္ပါဘူး။ကၽြန္ေတာ့္ကုိလဲဘယ္သူမွမသိဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္းဘယ္သူ.ကုိမွမသိဘူး။
အဲဒီကုိေရာက္ရင္ကၽြန္ေတာ္ ဆံြအနားမၾကားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟန္ေဆာင္လုိက္မယ္။
ဒီလုိဟန္ေဆာင္လုိက္ရင္ဘယ္သူနဲ့မွလဲေသာက္သုံးမက်တဲ့မေရမရာစကားေတြကုိေျပာစရာမလုိေတာ့ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္နဲ့စကားေျပာခ်င္ရင္စကၠဴေလးတစ္ရြက္ေပၚမွာစာေရးျပီးေျပာရမယ္။
ဒီေတာ့လူေတြလည္းစိတ္ရွည္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္ကုိဆံြအနားမၾကားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လုိ့ထင္ျပီးအဖက္လုပ္စကားေျပာၾကမွာလဲမဟုတ္ဘူး။
ရတဲ့လခကုိစုျပီးသစ္လုံးအိမ္တစ္လုံးေဆာက္မယ္။အဲဒီအိမ္ကုိေတာစပ္မွာေဆာက္မယ္။
လက္ထပ္ခ်င္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္လုိဆံြအနားမၾကားျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ့လက္ထပ္မယ္။
0 comments:
Post a Comment