အခုရက္ပုိင္းစိတ္ေတြလည္းေလးေနတယ္ဗ်ာ..
ဘာလုပ္ရေကာင္မလည္းေတြးေနတာ..
စာေမးပဲြေတြက ေျဖ..က်တဲ့စာေတြက က်..ေအာင္တဲ့စာက ေအာင္နဲ႔..
ေထြးလုံးလုိက္ေနတယ္..
စာကလည္း က်က္ခ်င္စိတ္မရွိ..အလုပ္ေတြအကုန္လုံးကုိ စာေမးပြဲဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ကုိေျပာင္း..
ဒါေပမယ့္..စာက်က္လားဆုိေတာ့ မက်က္ဘူး....
အခုရက္ပုိင္းစိ္တ္ေတြလည္းေတာ္ေတာ္လည္(ေလ)ေနတယ္ဗ်ာ..
လုပ္ၾကပါဦး..ဘာလုပ္ရေကာင္မလည္းဆုိတာ..အခုေတာ့ Ubuntu OS တင္သုံးေနတာ..
စာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္သြားေတြလုိ႔တင္ေပးခ်င္တယ္..ဒါေပမယ့္..ဆုိဒ္က ေဟာ့စတင္းက ခနဘမ္းခံထိထားတယ္.အဲေတာ့ ေနာက္မွ တင္ေတာ့မယ့္..အခုေတာ့ ညကလည္း တညလုံးမအိပ္ေသးတာ အိပ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ..
ေအာ္..ေမ့လုိ႔..
တကယ္ေတာ့ ဘာျဖစ္ေနတာလည္းဆုိေတာ့ ကာလ ရွည္အသည္းကဲြေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အတြက္..(တိတိက်က်ေျပာရမယ္ဆုိရင္ သူကုိ ခ်စ္မိစဥ္ကတဲ့ က အသည္းကဲြေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္အတြက္ )သူမရွိေတာ့လည္း အသည္းက ပုံမွန္အတုိင္းကြဲျမဲကဲြေနေလရဲ႔..
ဒါေပမယ့္..စြယ္ေတာ္ရြတ္ကေလးရဲ႔ မူမမွန္တဲ့ အက္ေၾကာင္းရာေတြမွာ..သူမ်က္နွာေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနမိခဲ့တယ္..
အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလည္းလုိ႔ေမးရင္ေတာ့ ကာလရွည္စြာ အသည္းကဲြခ်င္းလုိ႔.....
