ရယ္သံေတြနဲ႔ ငါဘ၀
ဒီတစ္ညေတာ့ ေက်ာ္နုိင္ပ့ါမလား..
လွဳိက္ေမာစြာငါငုိေၾကြး လုိက္တုိင္းမွာ..
ရယ္သံေတြက ပုိက်ယ္လာတယ္..။
ဘ၀ဆုိတာ ငါမသိ..
အခ်စ္ဆုိတာ နတၱိျဖစ္ေနတဲ့ လူေတြၾကားမွာ.
ေနစဥ္နွင္အမွ် ငါလွဳပ္ရွားေနရေတာ့..
ငါဘ၀မွာလည္း..အခ်စ္မဲ့ခဲ့ျပန္ျပီ...။
နုတ္ခမ္းတစ္စုံက ေၾကြလာတဲ့ အျပဳံးတုိင္းကလည္း..
ငါအတြက္ ေတာ့ သူမရဲ႔ မဲ့ျပဳံေတြပဲလား.....
ငါသံသယနဲ႔ ငါေရာေထြး..
ငါဘ၀နဲ႔ ငါ လည္းေရာေထြးျပစ္လုိက္တယ္..
ေနာက္ ဆုံးရလာတာက
ဖုိးသုံးညေပါ့...
ထားလုိက္ပါေတာ့ ထားလုိက္ေတာ့ေနာ္..
ငါဘ၀နဲ႔ ငါ..မင္းဘ၀နဲ႔ မင္းပဲေလ..
တကယ္ေတာ့ ကြာ.
လူ႔ဘ၀ဆုိတာလည္း လာေတာ့လည္း ဖုိးသုည..
ျပန္ေတာ့ လည္းဖုိးသုည..မထူးပါဘူး...
မေသခင္ဒီခနမွာေတာ
ငါကုိယ္ငါ တန္ဖုိးတစုံတရာ ေတာ့
တင္ပါရေစဦး....
0 comments:
Post a Comment