ခ်စ္သူေရ..
ငါတုိ႔ခ်စ္ခဲ့ၾကတာအျပစ္လား...
ဘာလုိ႔ငါတုိ႔ကေ၀းေနၾကတာလည္း....
ကံၾကမၼာရဲ့လွည့္စားမူတစ္ခုပဲလား...
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ..
ငါတုိ႔အသည္းနင့္ေအာင္ခ်စ္ခဲ့ဘူးတယ္ဆုိတာေတာ့..
ဘယ္သူမွမသိေပမယ့္..
ငါတုိသိတယ္....။
ငါတုိအခ်စ္ေတြကုိ
ဘယ္သူမွမျမင့္နုိင္ေပမယ့္..
ငါတုိ႔နွစ္ေယာက္ျမင့္နုိင္တယ္...ခ်စ္သူ..။
ငါတုိ႔ဆုံနုိင္ခြင့္ကဘယ္ေတာ့လည္း...
တကယ္ေတာ့မဆုံဆည္းနုိင္တဲ့ဘ၀နွစ္ခုမွာ..
အလြမ္းဆုိတာက..ငါတုိ႔အတြက္အေကာင္းဆုံးမိတ္ေဆြၾကီးပါ...။
ခ်စ္သူရယ္...
ေကာင္းကင္မွာရွိေနတဲ့ၾကယ္ပြင့္ေလးကုိ
မရနုိင္မွန္းသိေပမယ့္..
ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ၾကမွရနိုင့္မယ့္ငါအတြက္ေတာ့...
ၾကယ္ပြင့္ေလးကုိမေၾကြေစခ်င္ေတာ့ပါဘူး....
ေမ်ွာ္လည္းမေမ်ွာ္လင့္ရဲေတာ့ပါဘူး..ကြယ္...။
ေမ်ွာ္လည္းမေမ်ွာ္လင့္ရဲေတာ့ပါဘူး..ကြယ္...။
ခ်စ္သူရယ္...
အလြမ္းေတြကုိလူမသိနုိင္ေပမယ့္...
ငါမ်က္ရည္ေတြကုိေတာ့လူေတြျမင္နုိင္ၾကတယ္ေလ....
သူတ႔ုိကေမးတယ္...ဘာလုိ႔က်တာလည္းတဲ့..
ငါေျပာေတာ့သူတုိရယ္ၾကတယ္..
မင္းကရူးေနတာတဲ့...
ငါလည္းျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္...
ရူးျခင္းရူးေတာင္..ငါကအခ်စ္ရူးပါလုိ႔...
ခ်စ္သူရယ္....မင္းကုိရူးလုိ႔ခ်စ္တာလား..
ခ်စ္လုိ႔ရူးတာလားဆုိတာငါမသိေပမယ့္...
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့...
ရူးေလာက္ေအာင္ခ်စ္တယ္ဆုိတာပါပဲခ်စ္သူရယ္......
0 comments:
Post a Comment