ေမာင္က ကေလးက်လုိ႔တဲ့
ကေလးမဟုတ္လုိ႔ပါ.....
တကယ္လုိ႔သာ ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိ..
ဒါမ်ဳိးၾကဳံျဖစ္မွာလည္းမဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္...
ေတာ္ေတာ္ဆုိးတယ္ဗ်ာ..တကယ္ပါ...
ယုံတတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္အမွားလား...ဒါမွမဟုတ္သူမကပဲေတာ္လုိ႔လားေတာ့မသိခဲ့။
တကယ္အရွုံးေပးပါျပီဆုိျပီးလက္ေျမာက္ထားေတာ့လည္းအသက္ပါရန္ရွာတယ္...၊
တကယ္တန္းေတာ့ သူမကုိဘ၀နဲ႔ခ်ိျပီးေတာ့ကုိကၽြန္ေတာ္အလံျဖဴျပခဲ့တာပါ...
မျဖစ္နုိင္ဘူးဆုိတာကုိသိလ်ွက္နဲ႔ဇြတ္တုိးခဲ့မိတဲ့ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့..
ဇာတ္သိမ္းမလွမွန္းလည္းသိပါတယ္... မခ်စ္နုိင္မွန္းလည္းသိလွ်က္နဲ႔..
ဟန္ေဆာင္မူအေပၚမွာသာယာမိခဲ့....
ေနာက္ဆုံးသိလုိက္တဲ့အခ်ိန္က ငါ့သက္ျပင္းသံကေတာ္ေတာ္က်ယ္ေနျပီ...
ငါအသက္ရွူသံကလည္း ပုံမွန္မဟုတ္ေတာ့..
ထားလုိက္ပါေတာ့ေလ...ထားလုိက္ပါေတာ့...ေနာက္မျဖစ္ေအာင္သာထိန္းပါေတာ့....
အဲလုိေျပာေနတုန္းမွာပဲ ရယ္သံတစ္ခ်က္ငါၾကားလုိက္တယ္..
အဲရယ္သံက ..ငါ့ရယ္သံျဖစ္ေနပါ့လား.....
ေလွာင္ရယ္သံလား...ၾကည္နူးမ႔ူလာ..ဟန္ေဆာင္တာလားေတာ့ င့ါကုိယ္ငါေတာင္မသိနုိင္ခဲ့....
ပါ..............................
တကယ္ေတာ့ ဘာေတြေျပာေျပာ ကေလးမဟုတ္တဲ့ ငါ့အမွားပါ......
(ခံစားမူတစ္ခုအတြက္သာရည္ညႊန္းပါသည္...)
